Piet was als cultureel ambtenaar betrokken bij het plaatsen van het beeldje bij ’t Hofje. Maar tussen het aankondigen en de daadwerkelijke plaatsing gingen bijna 3 jaar voorbij. Het was Piet die verschillende keren de officiële aankondiging van de plaatsing kon noemen. Maar het was ook steeds weer Piet die moest uitleggen waarom het beeldje toch niet kon worden geplaatst. En tijdens de officiële onthulling was het ook Piet die straalde door afwezigheid.

In een tijd van zware bezuinigingen werd binnen de gemeente Weert het mes gezet in de subsidies voor de sociaal culturele instellingen. Dit had tot gevolg dat de verantwoordelijk wethouder, Alouis Heymans, de wind van voren kreeg. Hij werd onder andere door de sociaal culturele raad tot ‘Koning Onbenul’ uitgeroepen. Hier was de kersverse wethouder het niet mee eens. Dus gaf hij tijdens de jaarvergadering van deze raad duidelijk te kennen dat hij ‘Geen Koning Onbenul’ was.

Het waren de Sopsieëmesse die tijdens hun jubileum in 1983 werden vereerd met een cadeau van Stadscarnavalsvereniging D’n Uul uit Roermond. Het cadeau was een levensgrote uil, die de Sopsieëmesse ter ere van het jubileum van D’n Uul in 1979 op de stoep voor het stadhuis in Roermond hadden geplaatst.

Daarnaast bleken de ‘uilen’ uit Roermond in staat het officiële straatnaambordje ‘de Oelemarkt’ in alle geniep weg te halen en te hebben vervangen door de ‘Uulemertj’. Het naambordje hing notabene op de gevel van het stamcafé van de Sopsieëmesse. Tot slot waren het de Sopsieëmesse die, als eerste Weerter carnavalsvereniging, een complete voorpagina wisten te claimen in de Roermondse carnavalskrant ‘Het Zwetskammezaol.’