Ger Barents ging in de zomer van 2002 met zijn broers en neven naar de jaarvergadering van de Stukadoorsbond. Na afloop werd er nog genoten van een hapje en een drankje. Tijdens de reis naar huis speelde het eten bij Ger op en uiteindelijk moest hij gebruikmaken van een plastic draagtas.
Draagtas mét inhoud werden vervolgens uit de rijdende bus gezwierd omdat die inhoud minder fris rook. Pas terug in Weert ontdekte Ger dat tijdens het ‘verhelpen van het ongerief’ ook zijn ‘derde tanden’ in de draagtas waren verdwenen.
Ger en neef Roy restte weinig anders dan terug te reizen en op zoek te gaan naar de tas met inhoud. Neef Roy vond de draagtas wonderwel. Maar hij liet de eer aan oom Ger om de tas op inhoud te controleren. De volgende ochtend kon Ger vooral breed glimlachen om het voorval.

Hij maakte bij de overgang van de zomer- naar de wintertijd een heel menselijke vergissing door te vergeten de klok één uur terug te zetten. Gevolg was dat Mark op maandagmorgen één uur te vroeg op zijn werk bij Bosch verscheen. Hilariteit alom.
‘Dat gebeurt mij niet nog een keer,’ dacht Mark ’s middags thuisgekomen. Hij zette de klok dus voor het slapengaan één uur vooruit. Met als logisch gevolg dat hij de volgende morgen twee uur te vroeg op het werk verscheen. Op weg naar Bosch had hij die ochtend wel op de elektronische klok van BAM/Wilma gezien dat daar ‘5’ stond maar Mark verkeerde in de veronderstelling dat dit de buitentemperatuur betrof...

De Bronzen Lambieck is toegekend aan voormalig Bonte Avond artiest en komiek Frans Snels. Frans ging afgelopen zomer op kampeervakantie bij de Oosterburen. Daar liep zijn auto een deuk op door het enthousiaste balspel van een Duits kind. Frans kon de schade echter thuis laten repareren en de kosten in Duitsland verhalen.

Bij de Volkswagen-garage in Weert deed Frans uitgebreid verslag van zijn Duitse ervaringen. Daarbij gretig puttend uit een welgevulde doos vol clichés over Duitsers. Compleet met ‘Lederhose, Manschaft en de Bierbauch.’ Frans verstomde echter toen bleek dat de werkplaatschef, waartegen hij zijn verhaal uitvoerig en in geuren en kleuren vertelde, zelf van Duitse komaf bleek te zijn.